کد مطلب:303601 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

شرحی کوتاه در سند خطبه حضرت زهرا
(آیت الله سید عزالدین حسینی زنجانی در جلد اول شرح خطبه حضرت زهرا (س) از صفحه 14 به بعد(ما معتقدند خطبه حضرت زهرا علیهاسلام از جمله خطبه های مشهور است كه عامه و خاصه به سندهای معتبر از حضرت زهرا صلوات الله علیها روایت كرده اند از جمله كسانی كه این خطبه غرّاء را در آثار خود آورده اند عبارتند از:

1 - احمدبن عبدالعزیز جوهری در كتاب سقیفه و فدك به نقل از ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه.

2 - ابن ابی الحدید از جوهری از محمدبن زكریا به سندهای خود از زینب علیهاسلام از مادرش فاطمه زهرا علیهاسلام.

3 - جوهری به سندهایش از جابربن یزید جعفی از امام باقر علیه السلام

4 - جوهری از احمدبن محمدبن یزید از عبدالله بن الحسن معروف به عبدالله محض فرزند فاطمه بنت الحسین علیه السلام

5 - علی بن عیسی اربلی شیعی مذهب در كتاب كشف الغمه (ج 40/2) از احمد بن عبدالعزیز جوهری).

6 - مسعودی در كتاب مروج الذهب چاپ نجف / 12.

7 - صاحب كتاب بلاغات النساء یعنی ابوالفضل احمدبن ابی طاهر متولد 204 هجری كه از دانشمندان عصر مأمون عباسی است در كتاب مذكور می نویسد:

راوی می گوید من نزد ابوالحسن زیدبن علی بن الحسین علیهم السلام در مورد خطبه حضرت زهرا علیهاسلام كه ابوبكر او را از تصرف فدك بازداشت صجت كردم و گفتم اهل سنت در مورد این خطبه سخنی دارند و آن این است كه می گویند: این خطبه انشاءابوالعینا است و ربطی به حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها ندارد زید در پاسخ گفت: «من خود بزرگان خاندان ابی طالب را می دیدم كه این خطبه را از پدران خود نقل می كردند و نیز من این خطبه را از پدرم علی بن الحسین (ع) به ترتیب از فاطمه (س) حدیث می كنم. علاوه همین خطبه را بزرگان شیعه روایت كرده و به یكدیگر تدریس می كردند قبل از آن كه جد ابوالعینا متولد شود در قسمتی دیگر از كتاب بلاغات النساء می خوانیم كه مؤلف این كتاب از قول راوی نقل می كند كه زید گفت: چگونه روا نمی دارند كه این سخن فاطمه (ع) باشد در صورتی كه حاضرند بزرگترین سخن را به عایشه نسبت دهند اما در نسبت این خطبه به جده ام حضرت زهرا علیهاسلام تردید می كنند؟ این نیست مگر عداوتی كه با ما اهل بیت دارند.

8 - شیخ صدوق محمدبن علی بن بابویه متوفای 371 هجری این خطبه را به سندهای خود از عبدالله بن محمد علوی از مردانی از اهل بیت (ع) از زینب نسبت امیرالمومئین (ع) از فاطمه علیهاسلام روایت نموده است.